We wrześniu 2011 zakończyliśmy II etap modernizacji głownej sceny w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie. W skład zadania wchodziły:
* Wykonanie mechaniki dużej sceny
* Wykonanie mostów oświetleniowych
* Dostawa urządzeń oświetleniowych i wyposażenia
Szczegółowy zakres prac obejmował:
1. Mechanikę dużej sceny - sztankiety sterowane elektrycznie - 10 szt. wraz z rozdzielnicą zasilająco – sterowniczą,
2. Mosty oświetleniowe sceny i proscenium - 4 szt.
3. Dostawy niżej wymienionego wyposażenia:
* regały do magazynu scenografii - 1 kpl.
* wózek do transportu scenografii – 1 szt.
* podnośnik sceniczny – 1 szt.
* maszyna do wytwarzania dymu scenicznego z osprzętem – 1 szt.
* maszyna do wytwarzania mgły - 1 szt.
* reflektory sceniczne typu ruchoma głowa z osprzętem - 16 szt.
* rampa oświetleniowa (mała scena)-2 kpl.
* sterowniki do świateł – 1 kpl.
* reflektor profilowy z blendą – 8 szt.
* lampa stroboskopowa – 1 szt.
* naświetlacz diodowy małej sceny – 4 szt.
* sprzęt akustyczny (mała scena) - 1 kpl.
* skrzynie transportowe typu Casses do kostiumów - 15 szt.
* kotary sceniczne (duża i mała scena po 2 kpl ) – 4 kpl.
* tkaniny BT na podłogi sceniczne (duża i mała scena ) – 2 kpl
* podesty sceniczne (mała scena) - 20 szt.
* stanowisko dla inspicjenta – 1 kpl.
* krzesła dla widzów małej sceny -100 szt.
W działalność Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie wpisane są pytania o użyteczność współczesnego teatru i wystawianych, w nim sztuk. Ciągle jeszcze nie rozumiemy, dlaczego teatry w ogóle istnieją. A przecież jest powód, dla którego zaprasza się do współpracy artystów. Tym powodem jest gromadząca się na widowni publiczność. Nasz teatr właśnie to robi i udowadnia, że większość sztuk teatralnych rodzi się z marzeń. Stąd też wszystkim pracownikom BTD przyświeca cel ich realizacji.
Życie jest po to, by spełniać marzenia, a nie żyć nimi.
Trzeba wierzyć we własne możliwości i działać zgodnie z przyjętą wizją.
To założenie jest jak para wodna napędzająca wielką machinę
Bałtyckiego Teatru Dramatycznego.
Poprzez Naszą działalność chcemy sprawić, aby każdy widz, który zaszczyci Nas swoją obecnością miał szansę podróży w zupełnie inny świat. Dokładamy wszelkich starań , aby wystawiane przez Nas komedie stały się chwilą zapomnienia o codziennych troskach i zmartwieniach. A poprzez dramaty wystawiane na deskach Naszego teatru chcemy, aby widz wszedł w świat refleksji i zadumy.
Nasze działania skierowane są także do najmłodszych widzów, którzy poprzez zachwyt teatralną magią mają szansę przenoszenia sie do świata wróżek, bajkowych stworów, smoków, elfów.
Niech karty zapisane w historii koszalińskiego teatru będą zachętą dla widzów, przyjaciół i sympatyków do dalszego udziału w jego rozwoju. Istniejemy dla Was ponad 50 lat. Cieszylibyśmy się, gdyby twarze i nazwiska aktorów, autorów, reżyserów, scenografów, kompozytorów, pracowników, choćby w skromnym stopniu zapadły w pamięć Naszych widzów.
Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego jest jedynym teatrem zawodowym w Koszalinie i jedną z najważniejszych instytucji kulturalnych na Pomorzu Środkowym.
Z racji tego, iż teatr jest najbardziej ulotną dziedziną sztuk, odznaczającą się magicznością, tajemniczością i nieprzewidywalnością, dlatego jest, tak satysfakcjonujący dla widza.
Teatr prezentuje również spektakle poza swoją siedzibą, w miejscowościach niejednokrotnie oddalonych o wiele kilometrów od Koszalina, jak również wystawiamy sztuki na licznych konkursach i ogólnopolskich festiwalach. Naszej działalności przyświeca myśl, iż teatr to nieustający dialog z człowiekiem zapatrzonym, zamyślonym, zanurzonym w ulotnej chwili magicznego spotkania widza z aktorem.
Historia teatru sięga czasów tzw. „Trójki wspaniałych”: Stefana Nafalskiego, pierwszego dyrektora naczelnego, Jerzego Jurowskiego oraz Ireny Górskiej- Damięckiej, kierownika artystycznego, której zawdzięczamy nazwę Bałtyckiego Teatru Dramatyczny.
Próby do pierwszej premiery odbywały się w ciasnej świetlicy Ligii Kobiet, a następnie w sali gimnastycznej Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Dubois.
Ówczesny teatr działał w oparciu o metaforyczne „wariackie papiery”.
Był on odpowiedzią na nicość kulturalną na ziemiach koszalińskich. Z tego też powodu Irena Górska nazwała go Teatrem Ludzi Żarliwych.Powstał on jesienią 1953 roku. Powołany został do „życia” jako pierwsza w Polsce scena opierająca swoją działalność na środkach pochodzących z budżetu Wojewódzkiej Rady Narodowej. Pierwszy sezon artystyczny rozpoczął premierą sztuki Aleksandra Fredry zatytułowanej „Śluby panieńskie” w reżyserii Ireny Górskiej- Damięckiej, ze scenografią Feliksa Krassowskiego. Premiera odbyła się 16 stycznia 1954 roku w budynku Wojewódzkiego Domu Kultury, od którego wynajęto scenę na tę okoliczność.
Irena Górska- Damięcka, nie zważając na czekające na nią przeciwności i trudy, a także na brak stałej siedziby powołała teatr objazdowy. Próby odbywały się w pociągach, wynajętych pokojach. Aktorom nie było łatwo z racji na tak ciężkie warunki pracy. Nikt, jednak nie rezygnował. Nie chciano poddać się bez walki, żywiąc nadzieję, że teatr przetrwa i któregoś dnia będzie miał swoją stałą siedzibę.
